من در 30 فروردین سال 1367 درمحله امیریه، شهر تهران و پایتخت ایران بدنیا آمدم.
معجزه نوار VHS و دیدن صدباره فیلمهایی مثل Terminator 2 و Toy Story اولین جرقه برای من بود که سینما را جدی دنبال کنم.
تحصیلاتم را در رشته کامپیوتر، گرایش نرم افزار، در هنرستان و مقطع فوق دیپلم ادامه دادم.
با نوشتن مقاله و نقد سینمایی در روزنامه های صبح کشورم کار خود را در زمینه سینما شروع کردم.
در مقطع لیسانس و رشته کارگردانی سینما از دانشگاه فارغ التحصیل شدم.
اولین فیلم من به نام «اجاره‌نشین‌ها، ۲۶ سال بعد» که آن را با موبایل ساختم، جایزه‌ی بهترین فیلم کوتاه جشنواره فیلم شهر تهران را دریافت کرد.
فیلم کوتاه دومم، «نفس دوباره» در بخش نهایی چهلمین دوره جشنواره “اِلچه دراسپانیا”، جشنواره های تصویر سال وکارگاه آزاد فیلم در تهران شرکت داشت.
در این مدت در زمینه تدوین فیلم و تصحیح رنگ، نزد تدوینگران حرفه ای سینمای ایران به کسب تجربه و آموزش دیدن مشغول شدم.
همچنین سال ۲۰۱۶ به دعوت دانشگاه “پاریس ۸ فرانسه” داور جشنواره انیمیشن این دانشگاه بودم. من در ادامه‌ی فعالیت‌هایم با فیلم کوتاه «همه بهم میگن عمو کریم، تو هم بگو عمو کریم» در جشنواره‌ی “کینوسمنا در بلاروس” و جشنواره‌ی فیلم “شهرتهران” شرکت کردم.
بعد از ساخت فیلم های کوتاه و شرکت در جشنواره های مختلف داخلی و جهانی، جوایزی بدست آوردم، اما همان زمان متوجه شدم که هیچ چیز در سینما جز سینمای مستقل ارزشی ندارد.
باید فیلمی که در ذهن داری را با استقلال کامل بسازی، البته برای کامل کردن آن باید بهای سنگینی را بپردازید!
با شرکت در جشنواره های کشورهایی مثل : آمریکا، آرژانتین، اسپانیا، ایتالیا، بلاروس، بنگلادش و… متوجه شدم، سینما مشترک ترین زبان در دنیا و فرهنگ های مختلف است.
در کشور خودم فیلم سینمایی و کوتاه مونتاژ می کنم، فیلمنامه می نویسم، تیزر تبلیغاتی می سازم، گاهی فیلمبرداری می کنم و اگر حوصله و وقتی برایم بماند عکاسی می کنم.
از تاتر دور نیستم و در اجراهای نمایشی فراوانی بعنوان مشاورکارگردان و پروژه، طراح و اجرای نورپردازی، طراحی پوستر و بروشور مشغول بوده ام.
در طول این سالها، ویدیو کلیپ های مختلفی را کارگردانی، تصویربرداری و تدوین کرده ام، در حوزه طراحی داخلی و هویت بصری برند هم فعالیت هایی داشته ام.
تیتراژ آغازین برای سریال تلوزیونی ساخته و به کار در طراحی گرافیگ هم مشغول می باشم.
اما سخن پایانی در انتهای بیوگرافی خودم:
«هنوز نا امید نیستم، من فکر می‌کنم سینما در حال گذار و پوست انداختن است، شاید در آینده نزدیک سینما تغییرات بنیادی را در تمام نقاط جهان تجربه کند، تلویزیون های اینترنتی، شبکه‌های استریم، نرم‌افزارهای فضای مجازی و بازی‌های کامپیوتری بزرگترین بازیگران عرصه‌ی نمایش در این سال ها هستند پس آیا بهترین گزینه حمایت از جریان مستقل فیلم‌سازی نیست؟»